Kibele veya Kybele (Magna Mater: Tanrıların anası). ANADOLU kökenli bir ana tanrıça. Yunan anakarasında ‘RHEA’ , Roma dönemi Mısır kültüründe ‘İSİS’ ve Yunan adaşı gibi bekaretle değil, doğurganlık ve bereketle ilişkilendirilen EFES ARTEMİS’İ (İyon Kibelesi), belli başlı ana tanrıça figürleridir.

Analığı, üremeyi, dişiliği, hayatın sürmesini ve dolayısıyla bereketi simgeleyen tanrıça. Otururken ya da doğum anındaki bazı heykellerde yanında iki leopar veya aslan bulunur. Ana tanrıçanın kutsal hayvanı olan leopar, hayvanların kraliçesi olduğunu ve doğa üzerindeki sınırsız egemenliğini simgeler. Bazen kollarında, çeşitli efsanelere göre tanrıçanın hem çocuğu, hem de sevgilisi olan ATTİS..

Doğa ile özdeşleştirilmiş, özellikle bazı vahşi hayvanlarla ilişkilendirilmiştir. Ana tanrıçaya tapınmaya gelenlerin, bereket ve doğurganlıktan pay almak için Kybele'nin ve aslanların üreme organlarına dokunarak aşındırdıkları görülmektedir.

Geçim kaynağının neredeyse tamamını topraktan olan  Anadolu’daki toplumlarda bolluk ve bereketin önemi yadsınamaz. Kibele bu yüzden Anadolu’da bu kadar özel ve önemli bir yere sahiptir.  Bereket, kadına has bir özellik olan doğurganlıkla ilişkilendirilmiştir.